بدون تماشاچی، بدون سهههه، دوووو، ییییک

نشستم و خلاصه بازی والیبال ایران و هلند رو دیدم.چقدر بدون تماشاچی بی‌روحه، مثل زندگی این روزای خیلی از ایرانیا.

دارم فکر می‌کنم با همه‌ی این کم‌هیجانی، آیا میشه باقدرت ادامه داد؟ میشه به امید دیدن آبشار سید که قراره پیروزمون کنه، نبود جمعیتی که تلاشمونو تشویق کنه نادیده گرفت؟